Podsumowanie realizacji projektu „Jedziemy na wycieczkę, sezon 2025″
Z końcem października 2025 roku formalnie zakończyliśmy realizację projektu „Jedziemy na wycieczkę, sezon 2025”, finansowanego przez Mazowieckie Centrum Pomocy Społecznej w ramach środków PFRON. Projekt skierowany był do osób z niepełnosprawnościami z trzech subregionów województwa mazowieckiego: ostrołęckiego, ciechanowskiego i żyrardowskiego.
REKRUTACJA – BEZPOŚREDNI KONTAKT KLUCZEM DO SUKCESU
Bezpośrednio po podpisaniu umowy, z końcem sierpnia ruszyła rekrutacja uczestników. Najskuteczniejszą formą dotarcia do potencjalnych uczestników okazała się informacja przekazywana bezpośrednio do organizacji pozarządowych, powiatowych centrów pomocy rodzinie, ośrodków pomocy społecznej oraz warsztatów terapii zajęciowej. Kluczowe były również rozmowy telefoniczne i bezpośredni kontakt z rodzinami sprawującymi opiekę nad osobami z niepełnosprawnościami.
DOSTĘPNOŚĆ DLA OSÓB NA WÓZKACH – WYZWANIE LOGISTYCZNE
Wśród zgłoszonych osób 15 (8,7%) poruszało się na wózkach inwalidzkich, a 13 z nich wzięło udział w projekcie. Zapewnienie pełnej dostępności wymagało przezwyciężenia szeregu wyzwań logistycznych. Kluczowe było znalezienie nie tylko pojazdów przystosowanych do przewozu wózków, ale przede wszystkim doświadczonych kierowców znających specyfikę pracy z tą grupą uczestników. Dobór odpowiednich przewoźników był o tyle istotny, że część uczestników musiała pokonać odległość nawet 170 kilometrów w jedną stronę!
Na miejscu w Kuligowie czekały na uczestników katamarany z bezpiecznymi podjazdami umożliwiającymi wejście na pokład osobom z ograniczoną mobilnością. Skansen oferował płaski, utwardzony teren, dostępne toalety oraz liczne miejsca wypoczynku. Wszystkie zajęcia – od zwiedzania, przez warsztaty, po rejsy – zostały zorganizowane tak, by każda osoba, niezależnie od stopnia sprawności, mogła w pełni uczestniczyć.
ODKRYCIE: DOROSŁE OSOBY Z NIEPEŁNOSPRAWNOŚCIAMI W „LUCE WSPARCIA”
Analiza danych uczestników przyniosła zaskakujące odkrycie. Dominowała grupa wiekowa 36-45 lat (57 osób, 35,2%), a łącznie osoby w wieku 26-45 lat stanowiły aż 63,6% wszystkich uczestników (103 osoby). Średni wiek uczestników wyniósł 40,2 lat.
To grupa znajdująca się w specyficznej „luce wsparcia” – są za starzy na programy młodzieżowe i warsztaty dla dzieci, jednocześnie za młodzi na oferty senioralne. Mieszkają najczęściej z rodzicami, którzy od dziesięcioleci pełnią rolę głównych opiekunów. W przeciwieństwie do dzieci, które uczęszczają do szkół specjalnych i mają dostęp do różnych form wsparcia, oraz seniorów objętych programami pomocy społecznej, dorośli z niepełnosprawnościami często pozostają „niewidoczni” dla systemu.
Opiekunowie to w większości rodzice (średni wiek 53,2 lat, różnica wieku między opiekunem a uczestnikiem: 13 lat). Aż 19% opiekunów miało powyżej 65 lat – to starzejący się rodzice, którzy przez całe życie opiekują się swoimi dorosłymi dziećmi. Dla wielu z nich projekt był rzadką okazją do wspólnego spędzenia czasu w integracyjnej atmosferze.
ORGANIZACJA I REALIZACJA – INDYWIDUALNE PODEJŚCIE DO KAŻDEGO
Projekt zrealizowano w małych, kilkunastoosobowych grupach. Uczestnicy zwiedzali Skansen w Kuligowie, uczestniczyli w warsztatach z bębnami afrykańskimi, animacjach plastycznych, pokazach wyrobu serów regionalnych oraz – co było najbardziej emocjonującym punktem programu – w rejsach katamaranami po Bugu.
Kluczem do sukcesu była elastyczność. Długość poszczególnych zajęć oraz ich zakres były każdorazowo indywidualnie dostosowywane nie tylko do potrzeb całej grupy, ale też konkretnych uczestników. Nad wszystkimi tymi aspektami czuwał kierownik grupy wspierany przez kilku wolontariuszy Fundacji. Ta elastyczność oznaczała, że każdy mógł uczestniczyć w tempie dostosowanym do swoich możliwości – niektórzy zwiedzali Skansen 30 minut, inni 75.
NA PRZYSZŁOŚĆ – POTRZEBA DEDYKOWANYCH PROGRAMÓW
Projekt potwierdził możliwość skutecznej realizacji w pełni dostępnych wydarzeń dla osób z niepełnosprawnościami, w tym osób poruszających się na wózkach. Co ważniejsze jednak, zidentyfikował segment wymagający szczególnej uwagi – dorosłe osoby z niepełnosprawnościami w wieku 26-45 lat.
Ich duże zainteresowanie projektem (63,6% uczestników!) oraz wysoka frekwencja (93,6%) jasno pokazują, że ta grupa czeka na ofertę skrojoną na miarę swoich potrzeb. Nie programy dla dzieci, nie zajęcia senioralne, ale aktywności dostosowane do dorosłych osób, które chcą się integrować, rozwijać i po prostu normalnie spędzać czas. To kierunek, który warto rozwijać w kolejnych edycjach projektu.
